x
≡ меню
Авторский проект художника Сергея Стельмашонка

Які ў кракадзіла Ай-К’ю?

Які ў кракадзіла Ай-К’ю?

Адзін кракадзіл быў даволі-такі вумным – а ўсё таму, што любіў вучыцца. І вырашыў ён даведацца,што аб яго розуме думаюць астатнія насельнікі джунгляў.
Высунуўшы, быццам перыскопы, вочы над вадой, кракаділ ціхутка падплыў да соннага папугая, які сядзеў на бліжэйшай галінцы, пяшчотна цапнуў яго за хвост ды пытаецца: "Ведаеш, які ў мяне Ай-К’ю?"
Папугай ад спалоху растапырыў усё пер’е ды забалабоніў:"Вой! Вялікі! Прыгожы! Самы лепшы! Да нябёсаў!"
"Сапраўды?"- уразіўся кракадзіл, на малюсенькую долю секунды прыадкрыўшы рот ад здзіўлення. Зрэшты, і гэтага часу хапіла, каб папугай вызваліўся, пакінуўшы на носе кракадзіла пару яркіх пёраў. Узляцеўшы вышай ды далей, папугай загаласіў:"Ай-ай-ай! Звяры, сцеражыцеся: у кракадзіла вялізны АЙ!!!" Звяры нічога не зразумелі з яго крыкаў і вырашылі спытаць у савы, што рабіць ды хто вінаваты. Але сава замест адказу хутка заплюшчыла вочы, прыкінуўшыся, што яе ў дупле проста няма. Добра, што ў джунглях была яшчэ адна мудрая істота – змяя. Яна й растлумачыла перапалоханаму звяр’ю, што АЙ па-ангельску значыць"вока".
Як выглядаюць кракадзілавы вочы,памяталі ўсе, таму насельнікі джугляў адразу ж згадзіліся, што АЙ у кракадзіла сапраўды велізарны. Ды страшэнна прыгожы. Дакладней, проста страшэнны. Абмеркаваўшы гэтае пытанне, звяры адышлі ў бок ды ўздыхнулі з палёгкай, здалёк памахаўшы кракадзілу – маўляў, ай, як у цябе ўсё добра. Пры гэтым цешыцца вачыма кракадзіла ніхто не пайшоў, хаця той і махаў лапамі, запрашаючы падысці бліжэй. На гэтым усе супакоіліся, толькі папугай ніяк не мог угаманіцца – ён лятаў над галовамі звяроў ды крычаў:"Вы забылі аб слове К’Ю! А кракадзіл жа ж мяне уК’Юсіў!!!"
Але насельнікам джунгляў ужо было не да папугая з яго кракадзілам: звяры пераключыліся на абмеркаванне вуха слана. Яны разглядалі яго, церабілі й прыкідалі, чаму з гэткімі велізарнымі вушамі сланы дагэтуль не навучыліся лятаць.
А кракадзіл… Пусціўшы скупую кракадзілаву слязу з-за недахопу камунікавання, ён уплыў ды працягваў грызці граніт навукі. Бо менавіта гэта кракадзіл рабіў лепш за ўсіх у джунглях. Можна нават нікога не пытацца.

- Канец -





Другие постеры в разделе Твой кот у курсе справы (кніга казак для будучых дзяцей)

    Аднойчы да мяне на кухню заляцела заморская птушка. Я ад здзіўлення разявіў рот, а птушка, зазірнуўшы ў яго ды ўбачыўшы ў ім зубы, якія я толькі пачысціў, крышачку спужалася. Спужаўшыся ж, яна, як гэта й прынята ў птушак, цыркнула, войкнула ды ...
      Жылі-былі трактар і пад’ёмны кран. Першы пастаянна важдаўся з зямлёй, так што другі, крыху задзіраючы лычык, нават пазіраў на трактар звысоку – маўляў, што гэта ты ўвесь час кешкаешся ў брудзе? Што ў гэтым можа быцьцікавага? У адказ трактар, ...
        Жыў-быў адзін Прынц-Мыш. Ён жыў ў светла-жоўтым палацы, поўнасцю створаным з найпрыгожага сыру. Нядзіўна, што Прынц-Мыш ахвотна шпацырваў па сваім апетытным жытле, кожны дзень прагрызаючы новыя і новыя дзіркі-калідорчыкі. І, хаця сырны палац амаль ...
          Дзеючыя асобы ў парадку з’яўлення: прынц, цмок, прынцэса і конь Дзея пачынаецца ў абсалютнай цемры, чутны толькі гукі. Гукі недзе за сцяной: Цок-цок-цок! Гукі недзе за сцяной, якія набліжаюцца: Туп-туп-туп… Грукат у дзверы: Тук-тук! Грубы голас ...
            На лясной палянцы пасля дажджу, які гішпанцы называюць сіры-міры ( то бок дробны, але ня брыдкі), насустрач сонцу раскрылася маленькая архідэя. Паглядзець на далікатную прыгажуню прыйшлі, прыскакалі,прыляцелі й прыпаўзлі ўсе насельнікі навакольнага ...
              Даўным-даўно, калі Новая Зеландыя яшчэ адносна нядаўна ўтварылася, на адным з яе астравоў жылі-былі Каала, Качкадзюб ды Кенгуру. Гэтыя звярочкі, якія лічылі сябе идэалам дасканаласці, увесь час пасміхваліся з птушкі Ківі, што жыла побач. – Яна ...
                …прывязі мне люстэрка, каб, гледзячыся ў яго, прыгажосці дадавалася. Аксакаў, "Пунсовенькая кветачка" Цуды пачаліся зранку ў панядзелак, калі ўсе люстэркі ў свеце, дамовіўшыся паміж сабой, пачалі паказваць пажаданні тых, што глядзеліся ў іх. Такім ...
                  Не ведаю, якім чынам, але ў маёй галаве з’яўляюцца цалкам неверагодныя ідэі: яны ўзнікаюць у выглядзе малюнкаў, слоў, формул ці схем. Я вельмі хачу падзяліцца ідэямі з навакольнымі супрацоўнікамі, але на мяне не звяртаюць ні наймалой увагі: мяне для ...
                    Мастакам часцей за ўсё падабаюцца іхнія творы. Вы напэўна чулі, што Пігмаліён нават закахаўся! Але здараецца й інакш. Вось аднойчы мастак узяў квадратную рамку з палатном ды вырашыў намаляваць смайлік. Толькі не вясёлы, як ва ўсіх, але асаблівы, ...
                      Чалавечае вока вельмі хітрае: у любым незразумелым малюнку яно хоча ўбачыць нешта знаёмае. Напрыклад, гуляеш па парку, а ў пераплеценых карнях дрэваў пачынае ўяўляцца тыгр з носам з сасновай шышкі. Ці вунь той далёкі куст падаецца падобным на ...
                        Сапраўдная русалка, толькі вельмі маленькая,вытанчана варушачы хвастом, плавала між срабрыста-люстраных карпаў у празрыстым басейне з надпісам "жывая рыба". Я б не здзівіўся, калі б вакол гэтага вадаёма збянтэжаным колам стоўпіліся ўсе наведвальнікі ...
                          Напрыканцы года ў эльфаў-"слухачоў" падаўжаюцца востраканечныя вушы, якія становяцца настолькі чуйнымі, што яны чуюць думкі кожнага жыхара Зямлі. Менавіта гэтыя эльфы дапамагаюць Дзеду Марозу ў падрыхтоўцы калядных падарункаў. Тут трэба сказаць, што ...
                          На главную ~ Новости ~ Контакты

                          Коты и Мечты. Авторский проект художника Сергея Стельмашонка.
                          Минск, Беларусь
                          +375 293 1234 16
                                                                                      
                          ru.cats-n-dreams.com

                          Сайт работает на платформе Nestorclub.com

                          Copyright © 2009-2024 Cats & Dreams. Сергей Стельмашонок. Все права защищены.
                          На сайте Коты и Мечты собрана коллекция постеров и рисунков белорусского художника Сергея Стельмашонка. Сергей много лет иллюстрирует статьи в журналах и газетах, однако его главная страсть – изображения ПОЗИТИВНЫХ котов. Каждый кот в его рисунках – это особый характер или ситуация, в которых вы можете узнать себя и своих знакомых.